Nou, Leo is vanmiddag naar huis gekomen. Hij heeft er gewoon een navel bij…..
Hij dacht van te voren dat hij morgen gewoon weer aan het werk kon, maar dat zal niet gaan hoor. Hij heeft natuurlijk narcose gehad, daar vergis je je altijd in. Verder zijn zijn buikspieren uit hun verband en mag hij de eerste weken niet tillen en gewoon uit bed komen. Hij kon niet eens zijn sokken en schoenen aankrijgen vanmiddag, dus dat werken zal nog wel even duren. Maandag moeten we nog terug voor controle, dus dan is het gelukkig pas dinsdag voor het werken in the picture komt. Bij zijn afwezigheid heb ik het nog wat kerstiger gemaakt. Ik zie er voor het eerst dit jaar tegenop om een kerstboom te kopen en op een standaard te zetten, naar binnen te slepen en hem dan over een paar weken weer naar buiten te slepen. Het versieren van een kerstboom vind ik wel leuk om te doen, maar al dat gedoe eromheen, bah! Dit jaar kan Leo me ook niet helpen met het op zijn plaats brengen en weer opruimen van de kerstboom, dus nee: ik zie het niet zitten. Bij haar las ik dat ze de ficus Benjamina had opgetuigd en laat ik die nou ook hebben, een hele grote!
Dus ik heb hem versierd en het resultaat is niet slecht, alleen: de versierselen zijn veel minder goed te zien omdat er allemaal bladeren aan zitten in plaats van naalden. Maar de lampjes vind ik dan wel weer erg leuk staan.

Omdat ik de dennengeur zo essentieel vind voor Kerstmis, haal ik wat takken in huis en die zet ik in een vaas samen met bessen of zo. MIsschien koop ik nog wel twee van die kleine boompjes die op tafel kunnen. Die zet ik dan wel in het bos achter ons huis van het voorjaar……
Omdat ik mijn tas bij Leo had laten staan, kon ik gisteren geen foto bij mijn verhaal van 12.12.12.12 zetten, dus die komt hier dan, twee zelfs:


13 december wordt hier het Luciafeest gevierd. Het is een vreselijk Zweeds gebeuren, onnavolgbaar als je er niet mee opgegroeid bent, net zoiets als Sinterklaas voor een Amerikaan…. In de oude Juliaanse kalender was 13 december de kortste dag een bijgevolg de langste nacht. De meisjes doen een kaarsenkrans op hun hoofd en een lange witte jurk aan. Vroeger waren dat echte kaarsen en kregen ze kaarsvet in hun haar, maar tegenwoordig zijn dat, heel handig, van die elektrische kaarsen op een batterijtje. Op mijn school heb ik geleerd dat de Zweden die in de Napoleontische tijd in Italië waren geweest, de Luciaviering mee terug hebben genomen, maar bij Wikipedia kan ik daar niets over terugvinden. Daar staat dat het uit de heidense tijd stamt en te maken heeft met de zonnewende. In ieder geval: het is een heel gebeuren. We werden gewaarschuwd vanmorgen dat Lucia zou komen op de afdeling en er werd zo stralend bij gekeken dat zelfs Leo niet durfde te weigeren om te gaan kijken.
Daar kwamen ze aan, tussen de ziekenhuisspullen door. Ze zongen Sankta Lucia, prachtig:


Daarna stelden ze zich op voor de ‘huiskamer’ van de afdeling en zongen alemaal Zweedse liedjes over duister en het licht dat schijnt en dat het zo mooi is binnen met al die lichtjes en buiten met de sneeuw. Even for the record; het was vandaag -22 graden! Toch voelde het warmer aan dan gisteren toen het -9 was met een gemene Noordwestenwind. De zon scheen prachtig op de zwaar besneeuwde bomen, maar ik had geen camera bij mij op weg naar Leo. Maar goed, even terug naar de Luciaviering. Er waren drie soorten Luciagangers. Ten eerste Lucia zelf, dat is er altijd maar 1, zij heeft een rode sjerp om haar middel. Dan waren er de tärnur. Dat zijn er 12 (Lucia is de dertiende) De beste vertaling die ik kon vinden was bruidsmeisjes. Zij hebben glitter in hun haar en 1 kaars in de hand.

Daarachter waren de stjärngossar (sterrenkerels), dat zijn jongens, ook in lange witte jurken, maar met een puntmuts en een ster in hun hand.

Bij sommige bijeenkomsten zijn ook Tomten (dwergen/kabouters en/of peperkoekenmannetjes aanwezig. Daar was nog een rel om hier in Linköping. Op een school werd een allochtoon jongetje geweigerd mee te doen als peperkoekenmannetje, want, werd er gezegd, dan ben je een verbrand peperkoekenmanetje en dat kan niet. Bovendien is het een Zweedse traditie en daar heb jij niets mee te maken. Nou, je begrijpt dat daar heel wat reactie op gekomen is.
Deze Luciaviering wordt OFFICIEEL in de kerk gevierd en dan met echte kaarsen. Het is de enige vorm van heiligenverering in de Protestante kerk vertelt Wikipedia me.
Bij ons werd er in ieder geval prachtig gezongen, vierstemmig. Het waren leerlingen van de muziekklas van de middelbare school, zeg maar een Havo voor Dans en Muziek. Ik heb al eens eerder geschreven dat de Zweden prachtig kunnen zingen, maar dit was compleet professioneel! Het hele personeel stond ook te kijken, alle dokters en verpleegsters. Daar waren natuurlijk ook een paar allochtonen bij en die keken ook een beetje verbaasd.
Nu ga ik bij mijn mannetje TV kijken, spreek jullie later.
0.000000
0.000000